ΜΟΙΡΑΣΜΑ:
1) Εμπειρία με ψυχοθεραπευτή: Στην πρώτη συνεδρία ο ψυχοθεραπευτής μου έκανε ευθεία ερώτηση για τη σεξουαλική μου προτίμηση παρόλο που το θέμα δεν ήταν αυτό και δεν φαινόταν μια σχετική ερώτηση εκείνη τη στιγμή. Ένιωσα άβολα, πράγμα το οποίο νομίζω ότι φάνηκε, και αναγκάστηκα να πω ψέματα για να αποφύγω κάπως την ερώτηση. 2) Παρόλα αυτά συνέχισε να με ρωτάει τι ακριβώς φαντασιώνομαι. Συνεχίζω να νιώθω ακόμα πιο άβολα και δυσκολεύομαι να απαντήσω και καταλήγω να λέω κάποιες γενικότητες.. Στη συνέχεια, δείχνοντας δυσπιστία στα λεγόμενά μου, μου λέει πως δεν είναι κακό να μην είναι η σεξουαλική μου προτίμηση αυτή που μόλις είχα δηλώσει και ότι δεν θα το πει πουθενά. Ένιωσα όχι μόνο σαν να είχε παραβιάσει τα όριά μου και την ιδιωτικότητά μου, αλλά και ότι η σεξουαλική μου προτίμηση ήταν κάτι προς αμφισβήτηση, πως φαινόταν και ήταν κάτι που μπορούσε να διακρίνει.
3) Στη συνέχεια, σε επόμενη συνεδρία (δεύτερη ή τρίτη) άρχισε να καταστροφολογεί πως αν δεν αλλάξω στάση και συμπεριφορά (δεν θυμάμαι ακριβώς το θέμα συζήτησης) θα καταλήξω απομονωμέν@ από όλους με εθισμό σε εξαρτησιογόνες ουσίες.
4) Έφευγα κάθε φορά με τέτοιο βάρος που δεν μπορούσα να το αντέξω. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διακόψω τις συνεδρίες (περίπου στην πέμπτη) και να μην αναζητήσω περαιτέρω βοήθεια για πολλά χρόνια αργότερα, πιστεύοντας πως η ψυχοθεραπεία είναι έτσι κι εγώ δεν ήμουν ετοιμ@ να την αντιμετωπίσω. Να σημειώσω ότι ήταν η πρώτη εμπειρία που είχα ποτέ με ψυχοθεραπευτή.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Πολύ δυσκολοχώνευτο και αυτό το μοίρασμα δυστυχώς. Ένας άνθρωπος απευθύνθηκε κάπου για να βοηθηθεί και τελικά όχι μόνο δε συνέβη αυτό αλλά επιβαρύνθηκε πάρα πολύ και έχασε και την εμπιστοσύνη του στη ψυχοθεραπεία. Πολύ κρίμα. Πάμε να δούμε ένα-ένα τα προβλήματα εδώ:
1α) Στη καλύτερη των περιπτώσεων ο σεξουαλικός προσανατολισμός του θεραπευόμενου ατόμου είναι αδιάφορος ηθικά για τον επαγγελματία και μια ερώτηση για αυτόν, σκοπό έχει να μαζέψει πληροφορίες για τον άνθρωπο που προσπαθεί να βοηθήσει. Όμως οι 2 τους δεν ζουν σε μια ιδανική κοινωνία όπου ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή τους χαλαρά και ξέγνοιαστα. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός ΔΕΝ είναι κάτι ηθικά αδιάφορο γενικά. Αντιθέτως είναι μια ταυτότητα που μπορεί να οδηγήσει σε επίκριση, διακρίσεις, διωγμούς αλλά και βία. Έτσι λοιπόν, όσο “cool” και να είναι ένας επαγγελματίας δεν μπορεί να απαιτεί από το άτομο απέναντι του να είναι cool και αυτό και να του θέτει μια ευθεία ερώτηση για κάτι τόσο διχαστικό σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο της συνεργασίας τους. Φυσικά, μπορεί και να είναι άνετο το άτομο. Αλλά μπορεί και όχι οπότε μια τέτοια ερώτηση πρέπει να είναι εκτός πλάνου. Εφόσον το άτομο θέλει να μιλήσει για αυτό το κομμάτι της ζωής του, θα το κάνει όποτε το αποφασίσει αυτό. Όποτε νιώσει άνετα και όποτε νιώσει πως μπορεί να εμπιστευθεί τον επαγγελματία. Συνοπτικά, είναι δείγμα έλλειψης κοινωνικής ευαισθησίας και ελλιπούς κατανόησης της πραγματικότητας των ΛΟΑΤΚΙ συνανθρώπων μια τέτοια ερώτηση.
1β) Αυτά ισχύουν για την καλύτερη των περιπτώσεων. Για τις περιπτώσεις που επαγγελματίες θέλουν να ρωτήσουν για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ατόμου έτσι ώστε να έχουν μια εντελώς διαφορετική -αρνητική- στάση εφόσον πρόκειται για ομοφυλόφιλο/η τότε το πράγμα αλλάζει, ξεφεύγει από την αφέλεια και οδεύει προς την κακοποίηση. Δεν είναι εμφανές από το μοίρασμα ο σκοπός του επαγγελματία αλλά αν κρίνουμε από την επιβάρυνση του ατόμου περισσότερο πιθανό είναι το 1β ενδεχόμενο παρά το 1α.
2) Ένα πυρηνικά σημαντικό σημείο μιας ψυχοθεραπείας είναι το να νιώθει κανείς άνετα και ασφαλής να μοιράζεται κομμάτια της ζωής του και του εαυτού του. Αν δεν συμβαίνει αυτό τείνουμε να υψώνουμε άμυνες και να μην επικοινωνούμε ουσιαστικά και αληθινά ούτε με τον εαυτό μας αλλά ούτε φυσικά και με τον επαγγελματία απέναντι. Εδώ βλέπουμε ότι αφενός α) το γεγονός ότι αισθάνθηκε άβολα το άτομο δεν είχε καμία ιδιαίτερη σημασία μιας και τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά και β) συνεχόμενες ερωτήσεις για το ίδιο θέμα ενώ έχει υπάρξει ήδη μια άβολη και αμήχανη απάντηση. Τίποτα από τα 2 δεν βοηθάει στην οικοδόμηση ενός κλίματος εχεμύθειας και εμπιστοσύνης. Αφενός μια μεγάλη συναισθηματική αλλαγή χρειάζεται αναγνώριση και φροντίδα, αφετέρου τόσο προσωπικές και συνεχόμενες ερωτήσεις μπορούν σίγουρα να περιμένουν.
3) Εδώ χοντραίνει το πράγμα και βλέπουμε το άτομο να εκβιάζεται συναισθηματικά να αλλάξει στάση για να μην υποστεί πολύ δυσάρεστες συνέπειες. Αν μη τι άλλο δεν είναι κανένα επιστημονικό συμπέρασμα αυτό. Αντιθέτως φαίνεται να είναι η προσωπική ηθική πυξίδα του επαγγελματία που πιστεύει ότι η Α συμπεριφορά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην Β κατάληξη. Δεν έχει καμία σχέση με ψυχοθεραπεία ένας τέτοιος συναισθηματικός εκβιασμός και δεν μπορεί να έχει κανένα όφελος μακροπρόθεσμα.
4) Καλά κάνατε και αποχωρήσατε εφόσον η στάση του επαγγελματία ήταν τόσο παραβιαστική, τόσο επικριτική, τόσο άκομψη και τόσο δυσάρεστη για σας. Έχετε κάθε δικαίωμα να σταματάτε μια επαφή με κάποιον/α που σας προκαλεί τέτοια συναισθήματα. Εύχομαι να γνωρίζετε ότι δεν είναι έτσι η ψυχοθεραπεία και να έχετε βρει/να βρείτε έναν επαγγελματία με τον οποίο θα ταιριάξετε και θα δουλέψετε με την ηρεμία σας ό,τι θέλετε να δουλέψετε.
Για επαγγελματίες ψυχικής υγείας με απορίες για την διαχείριση ΛΟΑΤΚΙ περιστατικών προτείνω την ανάγνωση των κατευθυντήριων οδηγιών της APA: https://www.apa.org/pi/lgbt/resources/guidelines
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το μοίρασμα 🙂
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Διαβάστε τις υπόλοιπες απαντήσεις εδώ: http://bit.ly/2w0LGAR
-Αν θέλετε και εσείς να συμπληρώστε τη φόρμα πατήστε εδώ: https://forms.gle/LP13AWNrtpvodUYG9
- Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ: http://bit.ly/2vcBq8A
Πρωτοβουλία του Νίκου Νακόπουλου
Ψυχολόγος MSc, Ψυχοθεραπευτής CBT