ΜΟΙΡΑΣΜΑ:
1) Με δυο, η μια παιδοψυχιατρος θηλαζα το παιδι ενος ετους κι ειπε οτι το κανω γιατι μου αρέσει σεξουαλικα!!!!! 2) η δεύτερη παιδοψυχολογος μου απαιτησε να σταματησω το θηλασμο κ τη συγκοιμηση, εγω δεν το εκανα και με 3) εβρισε λέγοντας τι μου ρχεσαι εδω κ κλαις αφου δεν κανεις αυτα που σου λεω και η τριτη και τραγικοτερη βρεφος λιγων μηνων και παλι 4) απαιτησε σε 4 μερες να χει φυγει απο το κρεβάτι μου και στις επόμενες 4 να χω σταματήσει τον θηλασμό. Μια εμμονή τελοσπαντων οτι βλαπτω το μωρό με το θηλασμό κάτι το οποίο αν γυριζα το χρόνο πισω επιτοπου θα εφευγα.5) με γεμιζαν ενοχες γιατί ήθελα να θηλαζω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Πωπω μια μαμά που ήθελε να θηλάσει και της το έβγαλαν ξινό ξανά και ξανά. Πάμε να δούμε ένα ένα τι δεν ακούγεται καθόλου καλά εδώ:
1) Ο ισχυρισμός της παιδοψυχιάτρου φαντάζει και είναι φοβερά εξεζητημένος καθώς ουσιαστικά είναι κατηγορία μιας μητέρας πως παίρνει σεξουαλική ευχαρίστηση από τον θηλασμό του ίδιου της παιδιού. Δεν θα ήθελα για προφανείς λόγους να σταθώ παραπάνω στην ακραία αυτή κατηγορία αλλά στο κομμάτι μου λέει «ειπε οτι το κανω γιατι….» που ξανά όπως και σε άλλα μοιράσματα βλέπουμε την επαγγελματία να είναι απολύτως σίγουρη για κάτι και να το δηλώνει με φοβερή και τρομερή έμφαση. Κανονικά δεν λειτουργεί έτσι μια ψυχοθεραπευτική συνεργασία και τα 2 άτομα συζητάνε επί ίσοις όροις και μαζί προσπαθούν να βρουν τα προβλήματα αλλά και τις πιθανές λύσεις.
2) Αντίστοιχα και εδώ ένας επαγγελματίας δεν μπορεί να απαιτεί πράγματα τα οποία το θεραπευόμενο άτομο δεν επιθυμεί να πράξει. Δεν είναι εξουσία οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας για να επιτάσσουν τι και πως θα γίνεται και να απαιτούν συμμόρφωση. Ίσως ήταν πριν από 50-70 χρόνια και αυτό αποτελεί μελανό σημείο της ιστορίας της ψυχιατρικής αλλά πλέον δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα και όλες οι κατευθυντήριες οδηγίες λένε άλλα πράγματα.
3) Δεν έχει κανένα δικαίωμα κανένας επαγγελματίες ούτε να βρίσει το άτομο, ούτε να του ζητήσει τα ρέστα για κάτι που κάνει ή κάτι που δεν κάνει. Αν πραγματικά θέλει να βοηθήσει το άτομο οφείλει να αναβαθμίσει τις δεξιότητες του και τις γνώσεις του έτσι ώστε να είναι σε καλύτερη θέση να σταθεί σε ανθρώπους εν ανάγκη. Αν κάτι δε λειτουργεί πάμε σε κάτι άλλο αντί να απαιτούμε από το θεραπευόμενο άτομο να βοηθηθεί από αυτό επειδή…έτσι!
4) Με λύπη παρατηρούμε για άλλη μια φορά πως ακόμα μια επαγγελματίας απαίτησε το Χ πράγμα και δεν βλέπουμε πουθενά μια επιστημονική τεκμηρίωση της πρότασης αυτής ή μια κάποια συνεργασία με την μητέρα η οποία πήγε εκεί για να βοηθηθεί και έφευγε με διαταγές λες και πήγε στο στρατό.
Ε φυσιολογικώς η μητέρα αισθάνθηκε ενοχές από τη στιγμή που η αυστηρότητα και η επιτακτικότητα των αυθεντιών της έλεγαν κάτι το οποίο η ίδια δεν ένιωθε καλά να κάνει. Διάφορα συναισθήματα εγείρονται κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας και πολλές φορές οι ενοχές είναι ένα από αυτά αλλά ενοχές επειδή δεν ικανοποιείται το αίτημα του επαγγελματία; Αυτό είναι μια αρκετά αρνητική εξέλιξη για την θεραπευτική συνεργασία η οποία ΔΕΝ γίνεται να λειτουργήσει ποτέ σε αυτή τη βάση. Η θεραπευτική σχέση είναι μια σχέση δούναι και λαβείν και όχι μια εξουσιαστική σχέση με εξουσιαστή και εξουσιαζόμενο που πρέπει να υπακούει.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το μοίρασμα 🙂
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Διαβάστε τις υπόλοιπες απαντήσεις εδώ: http://bit.ly/2w0LGAR
-Αν θέλετε και εσείς να συμπληρώστε τη φόρμα πατήστε εδώ: https://forms.gle/LP13AWNrtpvodUYG9
- Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ: http://bit.ly/2vcBq8A
Πρωτοβουλία του Νίκου Νακόπουλου
Ψυχολόγος MSc, Ψυχοθεραπευτής CBT