"Τι θα πει ο κόσμος;"

  Ωραία δεν θα ήταν να ακούν κάτι τέτοιο όσοι/ες αρέσκονται να λένε "Τι θα πει ο κόσμος? Όχι ότι είναι εφικτό αυτό φυσικά από τα παιδιά και νεαρές/ούς έφηβες/ους.

  Η λογική αυτή νομίζω οδηγεί τους οικείους τους και κυρίως τα παιδιά σε ένα μάταιο και έωλο ετεροκαθορισμό που απαιτεί τεράστια ψυχικά αποθέματα να διατηρηθεί μέχρι να καταρρεύσει σε χίλια κομμάτια με χίλιους πιθανούς τρόπους.

  Όταν προσπαθεί κανείς να ικανοποιήσει όλο τον κόσμο που να βρεί χώρο και χρόνο να ικανοποιήσει τον εαυτό του;